<<<یادداشت های سخنرانی در جمع نیروهای ستادی صندوق رفاه دانشجویان>>>
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
《《صندوق رفاه دانشجویان، اخلاق سازمانی از منظر سازمان یادگیرنده》》
۱۵ اسفند ۱۳۹۷
اردوگاه شهید باهنر
_______________________
<<<دو نکته از باب مقدمه>>>
۱تمایز: رفتار سازمانی یا اخلاق سازمانی؟
علم توصیف و تبیین رفتار در سازمان( خصوصی، دولتی، عمومی/ بزرگ، متوسط، کوچک/ ستادی، صف/ با ترکیب های سنی، جنسی و فرهنگی مختلف/ با ماموریت های محلی، منطقه ای، ملی یا بین المللی) یا تجویز و طرح باید ها و نباید های ناظر بر تصمیم و کنش در سازمان ها که هم پردازش general دارد و هم پردازش تخصصی به فراخور همان تنوع در سازمان ها؟
ما در خصوص اخلاق سازمانی گفتگو می کنیم، نه رفتار سازمانی…. عمدتا هم با رویکرد متمایل به تخصصی( چون تم یا منظر را سازمان یادگیرنده انتخاب کرده ام)
۲ ملاحظه اولیه درباره تم سازمان یادگیرنده: ای کاش می شد رقیبی در کار باشد تا “برای بقاء” مجبور بودید با رقیبان مصاف بدهید، تا مکلف شوید یاد بگیرید چگونه خدمات بهتر، بیشتر و ارزانتری را به دانشجویان کشور ارائه کنید.
…. چون کار در عرصه بی رقیب دولتی، ذاتا با تلاش درون زا، مستمر، جانانه و از بن دندان سازگاری ندارد! این ویژگی ها مقتضی دریافت حقوق دولتی(آب باریکه) و بشکل تضمینی نیست!!! …. آیا می شود با اصلاح قانون به سوی مدل رقابتی و کسب و کاری در حوزه رفاه دانشجویان حرکت کرد!!!؟؟؟… یعنی تعدد موسسات خدماتی و کار بر این مدار که موسسات کارآمد تر و خلاق تر، موسسات برخوردارتر از امتیازات دولتی باشند.( البته صندوق دولتی هم ممکن است تا مدتی به موازات فعالیت داشته باشد.)
…البته امور حاکمیتی را باید حاکمیت انجام دهد. اما بستگی دارد ما دامنه امور حاکمیتی را تا کجا امتداد می دهیم؟ و در نتیجه مشارکت دیگران را تا چه اندازه پذیرا باشیم؟…. مثال: آموزش و پرورش/ سیاستگذاری و نظارت
<<<اما بحث اصلی>>>
در سایه این عامل کلان دعوت کننده به سکون و مانع پویایی
باید ها و نباید های عمل کارکنان ستادی صندوق با الهام از مفهوم محوری “سازمان یادگیرنده”( پیتر سنگه):
چرا تمسک به مفهوم سازمان یادگیرنده؟؟؟
محیط سازمانی شما، محیط آموزش عالی است… بیشترین سنخیت و بیشترین تجانس، صندوق باید “وصله همرنگ” آموزش عالی باشد.
سوال: می دانید ماموریت صندوق چگونه بیان شده است؟
“ماموریت ما:
ارتقاء خدمت رسانی توام با کرامت انسانی به دانشجویان“
… از منظر نظریه سازمان یادگیرنده خیلی مهم است… نگاه چشم اندازی هم هست که برای سازمان یادگیرنده نه تنها ضروری است بلکه مایه همگرایی و هم افزایی و در نتیجه افزایش بهره وری سازمانی نیز هست، البته اگر از سطح شعار فراتر رفته و به شعور جمعی و باور مشترک بدل شود.
باید “دانستن و یادگیری”یا توسعه فردی، گروهی و سازمانی را شرط اصلی انجام وظیفه بدانیم…. دانستن متناسب با ماموریت شما عرصه فراخی دارد و البته با شاخه ای که در آن به خدمت مشغول هستید هم نسبت دارد: اما مواردی که عمومی است، از این دست است:
ماموریت دانشگاه در ایران و در جهان
انگیزه های آمدن به دانشگاه و دانشجویی( فرهنگ دانشجویی)
نیازهای متنوع دانشجویان اعم از ثابت ها و متغیرها
سرنوشت دریافت کنندگان تسهیلات
اثربخشی اقدامات صندوق در مقیاس فردی، موسسه ای( دانشگاهی)
تجربیات بین المللی در حوزه رفاه دانشجویان
میزان رضایت مندی مخاطبان و علت نوسانات آن،
….
…از چه راه هایی/ با چه مکانیسم هایی؟
ثبت منظم تجربیات و به اشتراک گذاشتن آن با همکاران( مستند سازی، سامانه مدیریت دانش)
پژوهش نظام دار درباره مسایل، چالش ها، توفیقات و شکست ها
دریافت مستمر گزارش های روزامد از سامانه های دانشگاهی
برگزاری نشست های تخصصی با دعوت از صاحب نظران و به ویژه منتقدان عملکرد
استفاده نظام مند از بستر شبکه های اجتماعی
…بروز و ظهور آن در چیست؟
اصلاح و بهینه سازی رویه ها و فرآیند ها، اصلاح ساختارها، خلق ایده های تازه برای ارائه خدمات بهتر و بیشتر، خلق منابع جدید، افزایششاخص رضایتمندی مخاطبان،
چه پیش نیازهای فردی- شخصی دارد؟ مهارت های نرم( “باید” های پشتیبان باید اصلی و محوری)
حس قدرشناسی نسبت به جایگاه شغلی و احساس دین بخاطر برخورداری از آن
وجدان کاری
انضباط سازمانی
گرایش به کار گروهی
گرایش به خرد جمعی
باورمند نسبت به گفتگو… تمام حق نزد من نیست. تکه تکه است. هر تکه ای نزد کسی است.
حس نو جویی و نو طلبی و قانع نبودن به رفتار ها و رویه های کلیشه ای
جامع نگر بودن( تصمیم گیری برای حل یک مشکل در کوتاه مدت می تواند زمینه ساز بروز مشکلات بزرگتر در آینده شود، من چرا هزینه بدهم؟؟!!، آیندگان بدهند.)
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.