رئوس بحث دکتر محمود مهرمحمدی درباره کیفیت در نظام آموزش و پرورش
این بحث در برنامه زنده پرسشگر در شبکه اموزش جمعه شب (۹ تیر) روی آنتن رفت.
البته مجال طرح همه مطالب با نظم مورد نظر در این برنامه فراهم نشد که طبیعی هم هست.
برنامه «پرسشگر» به پیگیری چالش های تحول در نظام آموزشی منطبق بر دستورات و بیانات مقام معظم رهبری و بر اساس سند جامع علمیکشوردر قالب گفتگوهای زنده، به تهیه کنندگی سعید نوری آزاد جمعهها ساعت ۲۲:۰۰ از شبکه آموزش سیما پخش میشود.
باسلام و احترام خدمت آقای دکتر مهرمحمدی گرامی
در برنامه پرسشگر به دو مورد دانشگاه فرهنگیان و مدرسه محوری برای کیفیت اشاره کردید.
میخواهم بین تربیت معلم و مدرسه محوری پلی بزنم، تا وقتی کیفیت تربیت معلم بالا نرود، خبری از مدرسه محوری نیست.
مدرسه محوری تا حدودی زیادی به کنشگران اصلی آن (معلمان) نیازمند هست.
استادی که در دانشگاه فرهنگیان هست و تدریس مدرسه ای نداشته چگونه می تواند تجربیات مدرسه ای را به دانشجو معلمان انتقال دهد؟
استادی که با جزوه و امتحان ،دانشجویان را آماده ی معلمی می کند،چگونه می تواند کیفیت را در مدارس ما تضمین کند؟
به نظر بنده مبنا باید چگونگی تربیت درست معلمان و اثربخشی آنان در مدرسه در محوریت قرار بگیرد.
من باز هم تأسف میخورم که مشکلات در تعلیم و تربیت ما زیاد هست و از این بابت،مثل شما بسیار ناراحت و نگرانم.
با درود و احترام،
میزان دریافت دیدگاه اسپم توسط ربات ها در سایت بسیار زیاد است و اگر دیدگاه ها بدون تایید مدیر سایت منتشر شوند، ممکن است این دیدگاه های اسپم که حاوی لینک های ویروسی هستند، مخاطبان ما را به خطر بیندازند.
تمامی دیدگاه های مخاطبان محترم در سایت منتشر می شوند.
از زمانی که به توجه به مطالب و ثبت دیدگاه اختصاص می دهید سپاسگزاریم.
با احترام،
پشتیبانی سایت دکتر محمود مهرمحمدی
باسلام.
آقای دکتر مهرمحمدی بزرگ ما هستند و احترام شان بر ما واجب هست.
ایشان همیشه دغدغه تعلیم و تربیت کشور عزیزمان را دارد.
باز هم ممنون .
دیدگاهم را در مورد صدا و سیما پاک کنید تا دردسر برای مان نشود.
موفق باشید.
باسلام.
ما به دغدغه، گفتمان و عمل مشترک در تعلیم و تربیت نیازمندیم.
شخصی که از بیرون به تعلیم و تربیت نگاه می کنند، اگر وارد تعلیم و تربیت (مدرسه ای) بشود،می بایست دغدغه و عمل مشترک داشته باشد. برای مثال،وقتی مدیر یک مدرسه ای یا کلاً یک دست اندرکار آموزش و پرورش عوض می شود، مدیر جدید باید از مدیر قبلی بپرسد، ما دغدغه ی مشترک داریم و چه کار کردی تا حالا و به کجا رسیدی؟ مشکلاتت کجا بوده؟ در اینجا راهی که رفته شده و راهی که باید برود مطرح شده و نه از صفر کیلومتر شروع شود.
وقتی زیر ساخت فراهم نباشد؛ وقتی معلم دغدغه مالی داشته باشد؛ وقتی محتوای آموزشی مطلوب و فراگیر نباشد؛ وقتی امکانات آموزشی نباشد؛ وقتی زمینه سازی نباشد؛ وقتی… ناخودآگاه کیفیت آموزشی دچار چالش اساسی خواهد شد.
باسلام
ما به گفتمان و دغدغه مشترک نسبت به تعلیم و تربیت نیازمندیم.(دغدغه یک معلم در مناطق دورافتاده با دغدغه مدیران عالی و حتی اساتید).
گفتار ها و اظهارنظرها شاید متفاوت باشد،لیکن باید به سوی مرکز مسائل متمرکز شود. حرف استاد دانشگاه و دیگر دست اندرکاران آموزش و پرورش می بایست هم راستا با دغدغه معلمان باشد.
ما باید مسائل نظام آموزشی را اولویت بندی کنیم، با اینکه همه جانبه نگری خوب هست، اما اولویت بندی واجب تر است.
وقتی کسی در مقام خاصی قرار می گیرد، به گفته های بیش از حد انتظار و بزرگ رو می آورد، در حالیکه حرکتی لازم است. به غیر از حرکت، انگیزه و زمینه سازی برای حرکت درست ضروری به نظر می رسد و من این چیزها را نمی بینم.
بنابراین کیفیت آموزشی زمانی میسر می شود که ما نگاه و دغدغه مشترک داشته باشیم و زمینه سازی و انگیزه لازم را ایجاد کنیم و دائم در حرکت باشیم.
موفق باشید