سخنرانی دکتر محمود مهرمحمدی در این نشست:

2 پاسخ
  1. سرباز
    سرباز گفته:

    وقتی می خواهند با سند درونی سازی کنند کار خراب می شود؛ وقتی می خواهند با تحمیل اندیشه و شعار درونی سازی کنند، کار خراب می شود؛ وقتی می خواهند با بخشنامه و برنامه های مقطعی درونی سازی کنند، کار خراب و نتیجه معکوس می شود، وقتی می خواهند… .
    وقتی تکه های خراب کاری را می چینم، می بینم وضعیت را همان هایی که گفته اند ؛ درونی سازی کنیم، بدتر و وخیم تر کرده اند. حال نمی توانند کاری بکنند.
    در این شرایط وخیم روزنه امید این هست که به نگاه مشترک برسیم. نگاه مشترک این هست که ما اول گزاره های خود را درست کنیم( در بیان یک گزاره تربیتی باید نهایت دقت را کرد). ما نباید درونی سازی کنیم (این می شود تحمیل ما) ، پس چه کار کنیم؟ شرایط فراهم کنیم. حال که همه ی سطوح با ( آسیب شناسی و آگاهی بخشی) به این نگاه مشترک رسیدن که شرایط فراهم کنیم، مرحله ی بعدی این خواهد بود که چگونه شرایط فراهم کنیم که درونی سازی بشود و در همین” شرایط ” هم باید به نگاه مشترک برسیم و مراحل بعدی.

    پاسخ
  2. سرباز
    سرباز گفته:

    باسلام و احترام خدمت آقای دکتر مهرمحمدی گرامی که عاشقانه مطالب خودشان را ارائه کردند.
    چند نکته از سخنرانی شما به ذهنم خطور کرد که خواستم همین جا بگویم و بنویسم.
    شما در سخنرانی درونی سازی را مطرح کردید که در سند تحول هم اشاره شده، به نظرم تکلیف ما با واژه ها و گزاره ها هنوز مشخص نیست؛ یعنی ما نه تنها با واژه های تعلیم و تربیت غریبه هستیم، بلکه با همین واژه ها هم نمی توانیم ارتباط درستی داشته باشیم و دیدگاه خود را سامان بخشیم. پرسش من: ما باید ارزش ها یا مطالب را درونی کنیم ( به قول شما و اکثریت) یا باید شرایطی فراهم کنیم که ارزش ها در متربیان درونی بشود؟! ببینید آقای دکتر، من احساس میکنم تمام مسائل ما از همین پرسش بنیادین شروع می شود و درمان و پیشگیری اش هم، درون پرسش هست. بنابراین ما اول باید با واژه ها و گزاره های به کار رفته ارتباط درستی برقرار کنیم تا دیدگاه مان روشن تر و دقیق تر شود. شرایط و زمینه سازی چه در مدارس و چه در بیرون از مدارس توسط سیاست گذاران و… مهم تلقی می شود که تا الان صورت نگرفته است، دلیلش هم بالا بیان شد.
    نکته بعدی در مورد میانگین گرایی بود که مطرح کردید. آن چه که بنده از میانگین گرایی شما فهمیدم این بود که معلم نباید به شناخت اولیه متربی اکتفا کند و باید به شناخت عمیق دانش آموزان برسد و مطابق با آن شناخت عمیق، برنامه ریزی داشته باشد. اما باز هم پرسش من: تا زمانی که معلم با واژه ها مانوس نیست و به دیدگاه ایده آل در تعلیم و تربیت نرسیده ( نرسیده یعنی در دانشگاه فرهنگیان و زمان های دیگری شرایطی فراهم نکرده اند) آیا می تواند میانگین زدایی کند؟ آیا زمانی که محتوا به درستی تدوین نشده و دهه به دهه در فکر تغییر محتوا هستند و با چنین شرایطی می توان میانگین زدایی کرد.
    نکته آخر در مورد جمله ای بود که از فلان اندیشمند خارجی نقل کردید، ایرادی ندارد ولی چه خوب است که از اندیشمندان وطنی خودمان نقلی شود تا اول خودشناسی وطنی و بعد خارجی شناسی. موفق باشید

    پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *