در تبیین موهوم بودن بهترین رویه عمل: دیدگاه شوابی در باب تدریس (لبویش، ۲۰۱۲)
سواد معنوی: مفهوم سازی غیردینی برای تعلیم و تربیت در محیط های سکولار (جیراسیک، ۲۰۲۳) – بخش دوم
سواد معنوی: مفهوم سازی غیردینی برای تعلیم و تربیت در محیط های سکولار (جیراسیک، ۲۰۲۳) – بخش اول
طرح توالی و توسعه یادگیری: ظرفیت‌ها، نقدها و راه‌هایی به‌سوی برابری (آلونزو، ۲۰۲۳)
اثر بین نسلی معمای برنامه درسی: میراث علمی جوزف. جی. شواب (بن پرتز و کریگ، ۲۰۱۷)
گشت و گذار در فضاهای تربیت معنوی کودکان: تأثیرات سنت(ها)، چندرشته‌ای بودن و ادراکات (آدامز، ۲۰۱۹)
سرکوب شده بواسطه عملکردگرایی؛ حق معنوی کودک در عصر الزامات تربیتی نئولیبرال (هاید،۲۰۲۱)
نظریه بیلدونگ – از فون هومبولت تا کلافکی و فراتر از آن (فوس‌ترام و آیلکز، ۲۰۲۰)
احیای الگوی فرایندی در طراحی برنامه‌درسی: تغییرات و چالش‌ها در برنامه درسی جدید شهروندی تایوان (چنگ-یو هانگ،۲۰۲۱)
تربیت معنوی برای جامعه پساسرمایه‌داری (اسکات وبستر،۲۰۲۲)
تأملات دانشوران برنامه درسی درباره قلمرو برنامه درسی (وان و نونیز، ۲۰۲۰)
آموزش و پرورش عمومی و استثنایی متفاوتند (و باید باشند) (زیگموند و کلو، ۲۰۱۷)
مفهوم بیلدونگ (وارکی، ۲۰۱۰)