نشست تخصصی حکمرانی در عمل با موضوع «الگوی مطلوب تأمین مالی نظام آموزش و پرورش» با حضور محمود مهرمحمدی، سرپرست سابق دانشگاه فرهنگیان و علی زرافشان، معاون سابق آموزش متوسطه وزرات آموزش و پرورش در اندیشکده حکمرانی شریف برگزار شد.
در این نشست پیشنهادهایی نظیر «استفاده از بُن آموزشی» و «حرکت به سمت مدارس بزرگ» برای ارتقاء نظام تامین و تخصیص منابع مالی در وزارت آموزش و پرورش ارائه شد.

مهرمحمدی، سرپرست سابق دانشگاه فرهنگیان و عضو هیئت‌علمی دانشگاه تربیت مدرس:

🔹پس از انقلاب آموزش و پرورش از نظر توسعه کمّی دستاوردهای درخشانی داشتیم ولی در کیفیت خیلی حرفی برای گفتن نداریم.
در حال حاضر تأمین فرصت‌های کیفی تربیتی به صورت سراسری و عادلانه چالش اصلی آموزش و پرورش کشور است.

🔹عنصر اصلی به وجود آورنده کیفیت و عدالت، «رقابت» است و رقابت واقعی در نهاد دولتی امکان‌پذیر نیست.

🔹دولت باید از صحنه مدرسه‌داری خارج شود، البته با حفظ وظایف قانونی و حاکمیتی خود که یکی از آن‌ها تأمین هزینه‌ها است.

🔹باید در نظام توزیع منابع مالی چرخش ایجاد کرد و با استفاده از بُن آموزشی این منابع را در اختیار صاحبان اصلی آن یعنی والدین قرار داد.

🔹مبلغ بُن آموزشی نباید برای همه یکسان باشد و باید با دهک اقتصادی نسبت عکس داشته باشد تا فرصتی برای تأمین بیشتر عدالت محیا شود.

🔹بزرگ‌ترین مزیت این پیشنهاد آن است که نیاز به پیش‌نیازی ندارد و در نتیجه می‌تواند نقطه آغاز تحولات آموزش و پرورش باشد.

🔹پیش‌نیاز عملیاتی این طرح ایجاد امکان قدرت مانور برای مدارس در برنامه‌های درسی است، وگرنه جایی برای رقابت وجود نخواهد داشت. بنابراین نوعی مدرسه‌محوری که در زیرنظام برنامه درسی به آن اشاره شده لازم است.

🔹یکی دیگر از اتفاقاتی که در این اکوسیستم جدید رخ خواهد داد این است که معلم دیگر نمی‌تواند در استخدام دولت و با حقوق ثابت باشد. چرا که معلم یک عامل مهم رقابت در دستیابی به کیفیت است.

زرافشان، معاون سابق آموزش متوسطه وزرات آموزش و پرورش:

🔹آموزش و پرورش برای ارتقاء بهره‌وری در بلندمدت باید فرهنگ مدرسه‌داری خود را اصلاح کند.

🔹در نگاه سنتی مدرسه خوب، مدرسه‌ای است که کمتر از ۱۵۰ دانش‌آموز داشته باشد و مدارس ما نیز بر همین اساس ساخته شده‌اند. به طوری که مدارس ما حتی در دسته مدارس کوچک در جهان هم قرار نمی‌گیرند.

🔹از ۱۱۰ هزار مدرسه در کشور، ۴۶ هزار مدرسه زیر ۵۰ نفر دانش‌آموز دارند.

🔹به این مدارس نمی‌توان معلم تخصصی، کتابخانه، مجموعه ورزشی، آزمایشگاه، کارگاه و بسیاری از موارد دیگر را اختصاص داد. در نتیجه تعلیم و تربیت چند ساحتی اتفاق نمی‌افتد.

🔹بنابراین باید به سمت ساخت مجتمع‌های آموزشی برویم که در سند تحول آمده است. اندازه مدارس هم باید به مدارس متوسط در دنیا نزدیک شود. ‌

🔹این مجتمع‌ها باید ۱۳ پایه و حداقل ۲ کلاس ۳۰ نفره در هر پایه داشته باشند.

🔹در دنیا مفهومی به نام «اتوبوس مدرسه» وجود دارد ولی در ایران به علت اندازه کوچک مدارس و نزدیکی مدارس به خانه دانش‌آموزان این مفهوم به وجود نیامده است.

۰ پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *