با نام خدا

ساز مهر؛ نوای کوک یا ناکوک؟!

از ساز مهر اگر نوای کوک به گوش برسد، البته دلنشین و فرح بخش است. این همان موسیقی خلقت است که همه انسان های دارای عقل سلیم مشتاق شنیدن آن هستند. مهری این چنین ، از یک مناسبت صرف تقویمی، با شکوه ترین رخداد فرهنگی را می سازد و پاییز بدینگونه به سبزترین فصل خدا مبدل می شود. فصلی که سبزی معرفت و عشق و اخلاق جوانه می زنند و سازبودن کوک مهر را معنا و عینیت می بخشند.
آیا ساز مهر سرزمین ما نوای سازی کوک است که هر شنونده ای را به طرب وامی دارد؟ آیا کودکان و جوانان این کهن دیار از مدرسه رفتن و نشستن در کلاس درس معلم شاد و مسرورند؟ آیا آموزگاران و مدیران مدارس در دل آواز یک آغاز شورانگیز دیگر را همراه با این ساز زمزمه می کنند؟ آیا پدران و مادران‌ دل در گرو تدبیرهای خلاق برای شکوفایی استعدادهای فرزندان دارند و ساز مهر آنان را از تماشای برکشیدن شکوفه های زندگی شان به وجد آورده و شیرین ترین لحظات عمر را برایشان رقم می زند؟
اگر از ضمیر صاحب‌نظران و فرهنگیان آگاه و افکار عمومی برای این پرسش ها پاسخی از جنس تایید یا حس رضایتمندی دریافت می شود که مطلوب همین است. اما اگر نمی شود و تردید ها و دلشوره ها پاسخ ها را احاطه کرده، این ادراکات را باید حاکی از ناکوک بودن نوای ساز مهر دانست و پرسید بر سر ساز مهرمان چه آمده است؟
مهر امسال همه به کوک کردن ساز مهر های پیش رو بیشتر و عمیق تر بیندیشیم و آن را دستمایه تصمیمات بهتر و البته شجاعانه تر در هر سطحی از عاملیت و کنشگری که قرار داریم بسازیم. برای دولتمردان و حاکمان چنین توجهی در راستای ادای اساسی ترین حق شهروندی و تمهید بدیهی ترین زیرساخت برای توسعه پایدار میهن عزیزمان نیز  هست. در باب نسبت با توسعه بویژه باید پذیرفت که نوای ناکوک مهر، نوای همه سازهای دیگر در عرصه های فرهنگی، اخلاقی، اقتصادی و … را ناکوک و خُلق های شنوندگان را تنگ می کند، و شاید هم کرده است.
براستی مهم ترین استراتژی و اقدام در جهت کوک کردن ساز مهر چیست؟ گرچه پاسخ های متنوع صحیحی برای این پرسش متصور است، اما همه ان ها ضرورتا باید به یک شرط و پیش نیاز التزام عملی داشته باشند. و آن درس اموختن از تجربه ۴۰ ساله است که باید به عیان دیده شود.  نه اینکه در نوعی غفلت تاریخی سیاست های ناکارآمد و بی بازده آموزش و پرورشی را با رنگ و لعابی متفاوت ادامه دهیم.
به امید مهرهایی که سازش کوکِ کوک باشد. انشاءالله
محمود مهرمحمدی
۳۱/۶/۱۳۹۸

۰ پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *